Wygląd

Szerszenie należą do rodziny osowatych (vespidae) czyli teoretycznie są osami (ich wygląd jest zbliżony – mają podobne barwy), ale ich zachowania czy też zwyczaje różnią się diametralnie.
Co najważniejsze i widoczne gołym okiem to wielkość. Szerszenie mają masywniejszą budowę, są zdecydowanie większe od os (choć ich rozmiar zależy od roli jaką pełnią w gnieździe) i mogą osiągać długość od 2 ,5 (robotnice i samce – te mimo zbliżonej długości mają masywniejszą budowę) aż do 3,5cm (królowa).
Budową nie różnią się zbytnio od os, mają charakterystyczne dla nich przewężenie w środku ciała, mocne żuwaczki na głowie, oczy oraz czułki, które w przeciwieństwie do samców u których mają prosty i dłuższy kształt, czułki robotnic są w dość charakterystyczny sposób złamane. Najważniejszą i jednocześnie budzącą największy strach częścią szerszenia jest odwłok oraz znajdujące się w nim żądło. Warto wspomnieć, iż żądło posiadają jedynie samice. Skoro szerszeń należy do osowatych to tak jak i osy posiada żądło gładkie i nie zakończone haczykiem. Podobnie jak osy może żądlić wielokrotnie. Czasem można odnieść wrażenie, iż szerszeń nie ma żądła, ale nic bardziej mylnego. Jego żądło schowane jest w odwłoku i wysuwa się tylko w momencie ataku.

Życie i zwyczaje

Cykl życia gniazda szerszeni nie jest długi, trwa zaledwie 7 miesięcy i po tym czasie gniazdo umiera. Czasem patrząc na wielkość gniazda wydaje nam się, iż to nie możliwe, żeby w tak krótkim czasie gniazdo mogło się aż tak rozrosnąć, a jednak tak jest. Często powodem dużego rozmiaru gniazda jest to, iż nowa kolonia założyła swoje gniazdo w miejscu starej lub też ilość osobników w gnieździe doprowadziła do takiego rozrostu.
Jak u innych osowatych tak i u szerszeni istnieje podział na tzw. kasty. Królowa jako założycielka gniazda i jedyna płodna samica zajmuje się rodzeniem nowych osobników, a robotnice opiekują się larwami, które żywią samodzielnie upolowanymi owadami (ciekawostką jest to, iż tylko larwy są mięsożerne, dorosłe osobniki są zdecydowanymi wegetarianami).
To co odróżnia szerszenie od os czy pszczół to zdecydowana niechęć do kontaktu z człowiekiem. Prawie niespotykanym zachowaniem wśród szerszeni jest próba zapolowania na pozostawione przez ludzi słodkie przekąski typu ciastko czy też słodka bułeczka. Szerszenie unikają ludzi i same z siebie nie atakują.

Złość szerszenia

W pierwszym akapicie opisaliśmy jak wygląda żądło szerszenia, a w drugim stwierdziliśmy, że szerszenie unikają ludzi, więc skąd przypadki ataków na nas? Najprostszym wytłumaczeniem jest oczywiście strach. Szerszenie atakują w momencie, kiedy czują się zagrożone i wtedy potrafią precyzyjnie i boleśnie dać o sobie znać. Oczywiście nie należy się spodziewać miłego powitania jeśli będziemy próbowali kręcić się zbyt blisko gniazda.
Dlaczego użądlenie szerszenia boli bardziej niż użądlenie pszczoły? Głównie dlatego, że żądło szerszenia jest dłuższe i jad może zostać wprowadzony głębiej pod skórę niż jad pszczoły. Innym powodem większej bolesności użądlenia szerszenia jest inny skład chemiczny jego jadu (ma więcej związku odpowiedzialnego za pieczenie).
Jeśli zostaniemy ugryzieni i jesteśmy uczuleni na jad to musimy niezwłocznie udać się do lekarza, natomiast jeśli nie jesteśmy uczuleni nie trzeba panikować, tylko spokojnie obserwować reakcję swojego organizmu. Jeśli nie dzieje się nic gwałtowniejszego niż delikatna opuchlizna oraz pieczenie z pewnością nic nam nie zagraża. Warto pamiętać, że szerszenie nie wtłaczają w ofiarę zbyt dużej ilości jadu, jest to dla nich zwyczajnie nieekonomiczne. Jad wykorzystują do zabijania pożywienia i dlatego dysponują nim oszczędnie.
Należy również pamiętać, aby w przypadku bliższego kontaktu z szerszeniem nie wymachiwać gwałtownie rękami, raczej należy stać spokojnie i poczekać, aż szerszeń sam odleci.